منافذ زهکشی در مواجهه با لود تأثیر قابل توجهی بر وسیله نقلیه ضربه ای ندارد، از دهانه های بالاتر نباید استفاده کرد زیرا چرخ ها و سپرها می توانند با آنها تعامل داشته باشند و باعث انحراف خودرو شوند.
تا جایی که ممکن است، زهکشی های مربوط به جدول سنگی لاشتر باید در امتداد پنجه مانع جمع آوری شود زیرا فرورفتگی زهکشی یا حاشیه در جلوی یک شکل ایمنی بتنی می تواند باعث ناپایداری وسیله نقلیه شود و منجر به واژگونی شود.
پارامتر کلیدی طراحی برای پروفیل شکل ایمنی، فاصله از زمین تا نقطه شکست شیب است، زیرا این تعیین می کند که تعلیق چقدر فشرده شود. برای شکل NJ، این فاصله 330 میلی متر (13 اینچ) است.
شکل قدیمی جنرال موتورز یا شکل GM، از زمین تا نقطه شکست شیب 380 میلی متر (15 اینچ) فاصله داشت.
این فاصله بیشتر باعث بلند شدن بیش از حد خودروهای کوچک دهه 1970 مانند شورولت وگا شد.
پس از تاثیرگذاری بر شکل جنرال موتورز در تست‌های تصادف، این خودروهای کوچک ناپایدار شدند و تمایل به واژگونی داشتند. در نتیجه، استفاده از شکل GM متوقف شد.
یک مطالعه پارامتری (که به طور سیستماتیک پارامترها را تغییر می‌دهد) پیکربندی‌های پروفایل مختلف که با A تا F برچسب‌گذاری شده‌اند نشان داد که F به طور مشخص بهتر از شکل NJ عمل می‌کند.
نتایج این شبیه سازی های کامپیوتری با یک سری آزمایش های تصادف در مقیاس کامل تایید شد. پیکربندی F به شکل F معروف شد.
حتی اگر عملکرد F-شکل نسبت به عملکرد NJ-شکل برتری داشت، به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفت.
این به این دلیل بود که ایالت ها از شکل NJ، که معیارهای تست تصادف را نیز برآورده می کرد، به خوبی رضایت داشتند.
علاوه بر این، پیمانکاران آنها مایل به تغییر پروفیل نبودند زیرا آنها سرمایه گذاری قابل توجهی در اشکال مورد نیاز برای تولید NJ-شکل داشتند.
شیب های شکل F و NJ شکل یکسان هستند. تفاوت عمده این است که فاصله از زمین تا نقطه شکست شیب شکل F 255 میلی متر است — 75 میلی متر کمتر از شکل NJ.
نقطه شکست شیب پایین به طور قابل توجهی باعث کاهش بلند کردن وسیله نقلیه شده و عملکرد مانع بتنی را تا حد زیادی بهبود می بخشد.
