شاید آنقدر بزرگ شده باشید که ظهور چمن مصنوعی برای بالکن در چشم انداز آمریکا را به خاطر بسپارید.
در اواسط دهه 1960 به عنوان سطحی برای میادین ورزشی توسعه یافت، اولین بار در سال 1966 در هوستون Astrodome نصب شد.
در اینجا چند واقعیت جالب وجود دارد: AstroTurf در واقع یک برند خاص از چمن مصنوعی است، اما مانند Kleenex یا Q-Tips، نام تجاری به عنوان اصطلاحی برای همه محصولات مشابه تبدیل شد.
سوپر باول 1971 در Orange Bowl در میامی اولین بازی روی چمن مصنوعی بود. و خانه مدرن نمادین اواسط قرن The Brady Bunch یک حیاط خلوت ساخته شده از AstroTurf داشت!
امروزه چمن مصنوعی کاربردهای بسیار بیشتری فراتر از زمین بازی از جمله مسکونی دارد. اما بدون مخالفان نیست.
اگر به فکر نصب چمن مصنوعی در حیاط خود هستید، در اینجا چیزی است که باید بدانید.
چمن مصنوعی یک پوشش زمین مصنوعی است که شبیه به چمن واقعی ساخته شده است.
این محصول طی دهه‌ها تکامل یافته است و دیگر شبیه محصول پلاستیکی و جعلی سابق نیست.
اما هنوز هم مصنوعی است و هنوز از پلاستیک های نفتی ساخته شده است.
چمن مصنوعی نایلونی بادوام ترین و طولانی ترین چمن در نظر گرفته می شود، اما گران ترین آن نیز می باشد.
این سفت ترین مواد چمن مصنوعی است. بنابراین اگرچه برای مناطق پر رفت و آمد خوب است، اما ممکن است برای مناطقی که بچه ها یا حیوانات خانگی در آن بازی می کنند ایده آل نباشد.
تفاوت اصلی این است که چمن را با نوع خاصی از چسب مصنوعی نصب می کنید که چمن را محکم در جای خود نگه می دارد.
چمن مصنوعی همچنین برای ساکنانی که فقط یک عرشه یا بالکن کوچک دارند مناسب است. می توانید منطقه را با چمن تقلبی بپوشانید تا لکه کوچکی ایجاد کنید که زیر پا نرم است و بسیار شبیه به یک چمن کوچک است.
